Pa weer thuis...en niets in zijn keel aangetroffen

Na het debacle van vorige week in het Erasmus Medisch Centrum, is pa afgelopen maandag weer thuis gekomen.

Afgelopen vrijdag is hij alsnog naar Rotterdam gegaan voor de biopsie. Dit keer vond de operatie wel plaats, maar de biopsie niet. Er werd namelijk niets verdachts in zijn keel aangetroffen. Resultaat: zijn keel is schoon. Het vermoeden is nu dat er iets van een ontsteking heeft gezeten die op de MRI zichtbaar was.

Het Erasmus heeft er alles aan gedaan om te zorgen dat het dit keer zo soepel mogelijk zou verlopen. De opmerking van dr. Klimek, dat als iemand door omstandigheden van de lijst valt men alles zal doen wat mogelijk is om te voorkomen dat iemand nog een keer van de lijst afvalt is in ieder geval uitgekomen.

Voor ons is natuurlijk het beste nieuws dat er niets zit, en dat men nu begin januari 2007 waarschijnlijk de hartoperatie gaat doen. Gelukkig was pa voor de kerstdagen thuis en na ruim 4 weken eindelijk uit het ziekenhuis.

Toch verbaas ik me over een paar dingen. Waarom moet je al patient, of familielid, eerst zwaar opspelen over de gang van zaken en dan vooral de communicatie voordat men communiceert zoals dat van de week is gedaan. En, als men de ene week zegt dat een IC bed voor 24 uur noodzakelijk is, waarom is dan de volgende keer een PACU (?) bed voldoende en mag je 's avonds om acht uur weer naar huis, nadat je aan het eind van de morgen geholpen bent?

Het lijkt me dat de ziekenhuizen zich moeten beraden op hun eigen beleid.

Op dit moment is een ding belangrijk. Pa is thuis, lekker bij ma en de hondjes. Zijn eigen spullen weer. Dit is denk ik het grootste kerstcadeau dat je je kunt wensen. In ieder geval voor deze week. Wereldvrede zou ook mooi zijn, maar dat is volgende week.

Ik wens iedereen een fijne kerst, en een heel gezond en gelukkig 2007 (en ook daarna). Ik hoop dat men de komende dagen ook gebruik voor echte reflectie. Wat is er dit jaar alemaal gebeurd, in hoeverre heb ik die dingen zelf veroorzaakt (of over me afgeroepen), en hoe zou ik graag willen dat 2007 er uit gaat zien...en wat moet ik daarvoor doen en laten?

We zijn voor een groot deel zelf verantwoordelijk voor de situatie waarin we zitten.

Jan de Zwarte, mens, 1e kerstdag 2006